องค์การบริหารส่วนตำบลทมนางาม
องค์การบริหารส่วนตำบลทมนางาม เดิมเป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเขตการปกครองของตำบลสีออ อำเภอกุมภาวาปี ราษฎรชุดแรกที่เข้ามาอาศัยอยู่ในบริเวณตำบลทมนางาม อพยพมาจากอำเภอเชียงยืน จังหวัดมหาสารคาม ประมาณปี พ.ศ.๒๔๖๔ ต่อมาตำบลบุ่งแก้วแยกออกจากตำบลสีออ จึงย้ายการปกครองขึ้นอยู่กับตำบลบุ่งแก้ว และเมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๑ แยกการปกครองออกจากตำบลบุ่งแก้ว มาเป็นตำบลทมนางามขึ้นกับอำเภอโนนสะอาด โดยแบ่งการปกครอง ๑๐ หมู่บ้าน ได้แก่ หมู่ ๑ บ้านทมนางาม หมู่ ๒ บ้านทมป่าข่า หมู่ ๓ บ้านทมป่าข่า หมู่ ๔ บ้านทมนาดี หมู่ ๕ บ้านหาดสถาพร หมู่ ๖ บ้านห้วยหมากหล่ำ หมู่ ๗ บ้านค้อน้อย หมู่ ๘ บ้านหนองไผ่ล้อม หมู่ ๙ บ้านทมนางาม หมู่ ๑๐ บ้านทมนาดี
องค์การบริหารส่วนตำบลทมนางาม เป็นอีกส่วนหนึ่งแหล่งเรียนรู้ที่มีเครื่องมือทันสมัย เช่นมีเครื่องคอมพิวเตอร์ มีอินเตอร์เน็ต เครื่องถ่ายเอกสาร ที่คอยไว้บริหารประชาชน
แหล่งเรียนรู้ประเภทจักสาน
ผลิตภัณฑ์ การสานผลิตภัณฑ์จากเส้นกก
เจ้าของกิจการ นางรัดดาวรรณ อุดมพันธ์
ที่อยู่ หมู่ ๓ บ้านทมป่าข่า ต.ทมนางาม อ.โนนสะอาด จ.อุดรธานี
อาชีพหลักของชุมชน/กลุ่ม คือ ทำนา
อาชีพรองของชุมชน/กลุ่ม คือ ทำไร่
ปัญหาที่พบและสิ่งที่ชุมชนต้องการ คือ หากลุ่มคนที่ต้องการสานยาก
จำนวนประชากร จำนวนสมาชิก ๕ คน
แนวทางการวิเคราะห์และแนวทางแก้ไข หาชาวบ้านมาร่วมกลุ่มกันทำเป็นอาชีพเสริม
แหล่งเรียนรู้ประเภทเกษตรผสมผสานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
เจ้าของกิจการ นายประเสริฐ ศรีทาพุฒ
ที่อยู่ ๕๘ หมู่ ๒ บ้านทมป่าข่า ต.ทมนางาม อ.โนนสะอาด จ.อุดรธานี
อาชีพหลัก คือ เกษตรกรรม
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลทมป่าข่า
“อโรคยา ปรมา ลาภา การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” นี่คงเป็นคำกล่าวที่ทุกคนล้วนปรารถนา แต่ก็คงไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้ ดังนั้นที่สถานที่จะคอยอำนวยความสะดวกและป้องกันที่ดีนอกจากการดูแลตัวเองแล้ว การพึ่งผู้เชี่ยวชาญอีกด้วย ซึ่งผู้เชี่ยวชาญที่ว่านี้ก็คือ สถานีอนามัยทมป่าข่า
สถานีอนามัยทมป่าข่า ตั้งอยู่ที่บ้านทมป่าข่า หมู่ที่ ๓ ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของหมู่บ้านทมป่าข่า โดยมีพนักงานและเจ้าหน้าที่คอยให้บริการประชาชนด้วยความเต็มใจ นอกจากจะคอยบริการด้านการรักษาพยาบาลแล้วยังมีหนังสือคอยบริการประชาชน
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลทมนางาม
“อโรคยา ปรมา ลาภา การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” นี่คงเป็นคำกล่าวที่ทุกคนล้วนปรารถนา แต่ก็คงไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้ ดังนั้นที่สถานที่จะคอยอำนวยความสะดวกและป้องกันที่ดีนอกจากการดูแลตัวเองแล้ว การพึ่งผู้เชี่ยวชาญอีกด้วย ซึ่งผู้เชี่ยวชาญที่ว่านี้ก็คือ สถานีอนามัยทมป่าข่า
สถานีอนามัยทมนางาม ตั้งอยู่ที่บ้านทมนางาม หมู่ที่ ๑ ตั้งอยู่กลางหมู่บ้าน โดยมีพนักงานและเจ้าหน้าที่คอยให้บริการประชาชนด้วยความเต็มใจ นอกจากจะคอยบริการด้านการรักษาพยาบาลแล้วยังมีหนังสือคอยบริการประชาชน
แหล่งน้ำของชุมชน
แหล่งน้ำแห่งนี้มีชื่อว่า หนองบ้าน เป็นหนองน้ำของหมู่บ้านซึ่งได้เล็งเห็นปัญหาชาวบ้านในหน้าแล้งที่ขาดน้ำอุปโภค บริโภค จึงได้จัดทำเป็นน้ำประปาของหมู่บ้านเพื่อใช้ในหมู่บ้านทมป่าข่า หมู่ที่ ๒,๓,๘ และเป็นแหล่งเรียนรู้ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ ไม่ว่าจะเป็น พันธุ์ไม้ สัตว์น้ำ เป็นต้น
แหล่งน้ำแห่งนี้มีชื่อว่า “ อ่างเก็บน้ำห้วยทราย”
เป็นอ่างเก็บน้ำหมู่บ้านซึ่งได้เล็งเห็นปัญหาชาวบ้านในหน้าแล้งที่ขาดน้ำอุปโภค บริโภค จึงได้จัดทำเป็นน้ำประปาของหมู่บ้านเพื่อใช้ในหมู่บ้านทมนางาม หมู่ที่ ๑,๔,๙,๑๐ และเป็นแหล่งท่องเที่ยว แหล่งเรียนรู้ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ ไม่ว่าจะเป็น พันธุ์ไม้ สัตว์น้ำ เป็นต้น
โรงเรียนชุมชนทมป่าข่า
โรงเรียนชุมชนทมป่าข่า ตั้งอยู่ที่บ้านทมป่าข่า หมู่ที่ ๒ เปิดสอนสายสามัญ ระดับประถมศึกษา ปีที่ ๑ ถึงประถมศึกษาปีที่ ๖ และยังเป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ถึงมัธยมศึกษาปีที่ ๓ ซึ่งมีแหล่งเรียนรู้นอกจากวิชาการ โรงเรียนชุมชนทมป่าข่ายังมีการทำสวนสาธิตต่าง ๆ ให้นักเรียนได้นำไปประยุกต์ประกอบใช้ในชีวิตประจำวันของนักเรียน ซึ่งมีการบูรณาการที่ดีอีกวิธีหนึ่ง
โรงเรียนหาดสถาพร
โรงเรียนบ้านหาดสถาพร ตั้งอยู่ที่บ้านหาดสถาพร หมู่ที่ ๕ เปิดสอนสายสามัญ ระดับประถมศึกษา ปีที่ ๑ ถึงประถมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่งมีแหล่งเรียนรู้นอกจากวิชาการ โรงเรียนหาดสถาพร ยังมีการทำสวนสาธิตสมุนไพรต่าง ๆ ให้นักเรียนได้นำไปประยุกต์ประกอบใช้ในชีวิตประจำวันของนักเรียน ซึ่งมีการบูรณาการที่ดีอีกวิธีหนึ่ง
วัดศรีชมพู
วัดศรีชมพู ตั้งอยู่ที่ บ้านทมป่าข่า หมู่ที่ ๒ อยู่ทางด้านทิศตะวันออกของหมู่บ้าน เหมาะสำหรับนักปฏิบัติธรรม มีความเงียบสงบ และภายในบริเวณวัดก็มีความร่มรื่น วัดทรงธรรมนี้ได้ก่อตั้งมาพร้อม ๆ กับหมู่บ้าน ด้วยจิตศรัทธาของชาวบ้านทีได้รวมความสามัคคีและการเสียสละเวลา แรงกาย และแรงใจร่วมกันสร้างและบูรณาการให้มีความเจริญสืบไป
วัดบัวระพา
วัดบัวระพา บ้านทมนางาม มีการสืบทอดศิลปวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น และมีความเชื่อความศรัทธาในพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของประชาชนทุกคนให้รักใคร่ปองดองกัน มีการทำบุญในวันสำคัญต่าง ๆ ตามพุทธศาสนา (ฮีต ๑๒ คลอง ๑๔) เช่น การทำบุญตักบาตร การเวียนเทียนในวันเข้าพรรษา ประเพณีบุญบั้งไฟ วันสงกรานต์ วันเข้าพรรษา วันออกพรรษา ฯลฯ รวมถึงการอนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงามของหมู่บ้านที่มีมานานตั้งแต่บรรพบุรุษไว้อย่างเคร่งครัด
วัดป่าศรีอุดมรัตนาราม
ประวัติความเป็นมา
วัดป่าศรีอุดมรัตนาราม ตั้งอยู่ที่บ้านเลขที่ ๓ บ้านทมนางาม หมู่ที่ ๑ ตำบลทมนางาม อำเภอโนนสะอาด จังหวัดอุดรธานี วัดนี้ได้สร้างมาแต่ปี พ.ศ. ๒๕๐๕ โดยพระอาจารย์ประเทือง อุตฺตโม ท่านได้เดินลงจากเขาลงมาสู่ ณ สถานที่ทับจ่า ซึ่งชาวบ้านชอบเรียกกันติดปาก เมื่อท่านได้มาเห็นฐานที่นี่ ก็จับจิต จับใจ ท่านจึงปักกลดที่นี่เป็นวันแรกเมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ และก็มีโยมมาอุปัฏฐากอยู่ ๔ คน คือ นายน้อย แวงสงค์ นายลี ชุมแวงวาปี นายยา โพธิ์ศรี และนายชู ฝ่ายแก้ว ทั้งสี่ท่านนี้เป็นผู้อุปถัมภ์ พระอาจารย์ประเทืองจึงดำริชอบขึ้นมาในใจแล้วก็เอ่ยปากพูดกับคุณโยมทั้ง ๔ ว่า อาตมาจะมาสร้างวัดขึ้น ณ ที่นี้ จะเห็นดีเห็นชอบไหมคุณโยม สาธุพวกกระผมเห็นด้วยและพวกกระผมจะเป็นผู้ช่วยทำและบำรุงรักษาต่อไป จนกว่าชีวิตของพวกกระผมจะหาไม่ เมื่อตกลงกันเป็นที่พอใจทั้งสองฝ่าย ในเมื่อได้ตกลงกันทั้งสองฝ่ายแล้ว ก็มีคุณโยม ยา และโยม ลี ได้ปรึกษาหารือกันว่าที่ตรงนี้ เป็นที่ของอาจารย์สมยง ปรีชาเดช เป็นอาจารย์สอนอยู่ โรงเรียนบ้านทมนางาม
นี้เอง แล้วโยมทั้งสอง จึงไปเรียนถามว่า อาจารย์สมยงมีที่ดินหัวไร่ปลายนาของอาจารย์ ที่พระอาจารย์ประเทืองมาปักกลดนั้น ท่านจะเสียสละได้ไหมเพื่อสร้างวัดป่าขึ้นมา ซึ่งเป็นสถานที่บำเพ็ญธรรมของพระธุดงค์กรรมฐาน และพวกเราก็จะได้ทำบุญทำทาน และเต็มใจ จึงเสียสละที่ดินแปลงนี้มีจำนวน ๒๘๘ ไร่ และก็ได้อุบาสกอีกรวมเป็น ๕ ท่านด้วยกัน เมื่อที่ดินก็ได้แล้วแรงใจใสศรัทธาก็พร้อม แล้วพากันไปกราบเรียนพระอาจารย์ประเทืองว่าพวกกระผมพร้อมแล้วจะลงมือสร้างเมื่อใด พระอาจารย์ท่านพูดออกมาว่า ลงมือทำวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๐๕ แล้วก็ได้ทำการสร้างศาลาวันที่ ๕ นั้นเองคราวนั้นสร้างศาลาหลังเล็ก ๆ ก่อน กว้าง ๘ ศอก ยาว ๑๒ ศอก
ในการสร้างวัดป่าอุดมรัตนาราม ตำบลทมยางาม อำเภอโนนสะอาด จังหวัดอุดรธานีบันทึกไว้โดย หลวงพ่อประเทือง พระสว่าง เป็นผู้ลอกคัดลอกมาจากสมุดบัญชีที่หลวงพ่อประเทือง เขียนไว้มีเนื้อความดังต่อไปนี้เมื่อถึง ปี พ.ศ. ๒๕๐๕ พอออกพรรษาได้ ๖ วัน ตรงกับวันที่ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๐๕ ไดรับนิมนต์จากท่านเจ้าคุณอริยะ เจ้าอาวาสวัดเขาสวนกวาง ให้ลงมาช่วยงานรับกฐิน ซึ่งมีนายทหาร จังหวัดนครราชสีมานำมาถวาย เมื่องานกฐินเสร็จแล้ว พอถึงวันที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๐๕ ตามกำหนดที่จะออกเดินทางครั้งนั้น มีพระติดตามไปด้วย ๒ องค์ คือ พระอาจารย์ไว ปภากโร อีกองค์ พระอาจารย์มหาสมบูรณ์ ทั้งสองท่านเป็นคนชาวกรุงเทพฯ โดยกำเนิดเมื่อได้พักวิเวกปักกลดอยู่ภูเขาเล็ก ๆ ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ บ้านทมนางาม ห่างจากหมู่บ้าน ๓ กิโลเมตร ปักกลดอยู่ที่นี่ ตั้งแต่วันที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๐๕ จนถึงวันที่ ๑๖ ตรงกับแรม ๕ ค่ำ วันอาทิตย์ พ.ศ. ๒๕๐๕ อาจารย์สมยง ปรีชาเดช อาจารย์ใหญ่โรงเรียนบ้านทมนางาม ได้มีศรัทธาอยากจะถวายที่ดินเพื่อให้สร้างวัด เป็นที่อาศัยของพระฝ่ายวิปัสสนาธุระ ที่เดินธุดงค์มาจากทิศต่าง ๆ ครั้นเมื่อได้ฤกษ์งามยามดี อาจารย์สมยงและชาวบ้าน หลายคนด้วยกันอาทิเช่น นายน้อย เวียนสงค์ นาบลี ชุมแวงวาปี นายลี วิเศษวุฒ นายยา โพธิ์ศรี นายเป็ด อ่อนสุด นายบุญนำ วิเศษวุฒ และโยมผู้หญิงอีกสองคน คือ นาง ปรีชาเดช
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น